EXPOSITION - NOUVELLES ACQUISITIONS PHOTOGRAPHIQUES 3

In het kader van het Jaar van de Fotografie (24 mei - 25 mei) worden werken van Jean-Luc Tartarin en Laurence Demaison tentoongesteld in de zaal Grafische kunsten.

Jean-Luc Tartarin, "Bomen
Het werk van Jean-Luc Tartarin, dat een combinatie is van een commerciële en persoonlijke praktijk, werd ontwikkeld buiten de opleidingsinstellingen en ver van de centra van institutionele erkenning, en de volwassenheid en eigenheid ervan werden al opgemerkt in 1971. Op 20-jarige leeftijd ontving Jean-Luc Tartarin de Prix Niépce.

Jean-Luc Tartarins fotografiepraktijk richt zich op het vastleggen van de essentie van dingen, of het nu gaat om een mens of een eenvoudig element uit ons dagelijks leven, of zelfs een landschap dat wordt getransfigureerd door een bepaald licht. Deze diverse 'portretten' zijn op groot formaat, waardoor het beeld een autonomie krijgt die verwant is aan die van een schilderij.

De foto's in de serie "Trees" (1980 - 1999) weerspiegelen een verlangen om niet toe te geven aan het pittoreske, maar om de volledige symbolische lading van een bepaalde en vaag verontrustende plek, met zijn heidense godheden en mythen, te herstellen. Dit wordt in deze beelden gesuggereerd door de wirwar van takken waaruit een kunstig bewerkt licht tevoorschijn komt, waarbij de afwezigheid van enige menselijke of dierlijke aanwezigheid bijdraagt aan het verstoren van vertrouwde ruimtelijke en temporele referentiepunten.
De afdrukken op groot formaat van Jean-Luc Tartarin, die de kunstenaar kort na het nemen van de foto maakte, zijn zo fijn en helder dat ze onmogelijk te weerstaan zijn.
De gevoeligheid van de fotograaf voor variaties in korrel en textuur komt zowel tot uiting in zijn technische keuzes als in zijn kadrering en belichting.

Laurence Demaison, "Haïkus
Laurence Demaison heeft een lange periode van onderzoek en experimenteren achter de rug en maakt optimaal gebruik van de vele technische mogelijkheden die zilverfotografie biedt om intrigerende en unieke beelden te creëren die het midden houden tussen schoonheid en wreedheid, lichtheid en zwaartekracht.

De "Haïkus" behoren tot de eerste volbrachte werken van de fotograaf. Hier wordt de moeilijke zoektocht naar het ideale model als bij toverslag opgelost: door zich tot haar eigen lichaam te wenden, dat ze vanuit elke hoek observeert, vindt de kunstenares in haar eigen vlees haar beste onderwerp. Zoals een gedicht gewijd aan het vergankelijke voorbijgaan van een wolk, verkennen de haiku's het lichtspel op de vulva van een vrouw. In de traditie van de surrealistische fotografie, die graag speelt met perceptie en onvermoede tekens onthult in alledaagse vormen, stelt Laurence Demaison een primair alfabet samen, aan de oorsprong van de wereld en van de fotografie.

Laat minder zien